De parallel met het verhaal van Sjakie Meulemans is echter de waterzak van Sef Hoenjet. Honderden MVV-voetballers zijn in de afgelopen 25 jaar op het veld met de spons gestreeld nadat ze moord en brand hadden geschreeuwd, na een tackle op enkels of kuiten. De volgezogen spons met Sefs’ wonderwater heeft er meer dan eens voor gezorgd dat zich een medisch wonder heeft afgespeeld. Om van zijn ‘Lourdesspray’ maar te zwijgen.

Een aai over de bol

Sef Hoenjet, de 77-jarige Sibbenaar, was ruim drie decennia in dienst als verzorger bij MVV.* In de uitbouw van de woonkamer bij de familie Hoenjet staat een wielrenfiets en pomp. ,,Dit is de fiets waar ik dagelijks mee op en neer ga tussen Sibbe en Maastricht.” Het kenmerkt de bescheiden grijze Hoenjet. Geen poespas, geen allures die profvoetballers of mensen rondom profvoetballers eigen lijkt. Nee, Hoenjet is, was en blijft een gewone man. ,,Tegenwoordig is het allemaal iets minder geworden bij MVV, noodgedwongen door alle bezuinigingen, maar vroeger zag ik regelmatig jonge voetballers op de club komen in veel te dure auto’s, met dure kleding en het liefst nog een koptelefoon op om maar niemand goedendag te hoeven zeggen. Compleet levend buiten de realiteit. Ik zit zo niet in elkaar. Eigenlijk ben ik ook meer van het wielrennen. Die atleten fietsen door weer en wind, bergop en dat urenlang en dagen achter elkaar.” Toch had Hoenjet een speciale band met ‘zijn jongens’ bij MVV. ,,De jongens zien me als een vaderfiguur. Vooral met langdurig geblesseerde spelers bouw je zo een band op. Die trainen apart van de groep en worden dan, samen met het medische team, mede door mij behandeld. Die jongens vertellen dan alles wat op hun lever ligt op de massagetafel. Nee, die verhalen vertel ik niet na, dat is iets tussen hen en mij, maar geloof me dat er menig thuissituatie en voetballoopbaan is besproken en wellicht gered. Een aai over de bol doet dan wonderen”.

*(Dit verhaal werd opgetekend ruim voor het overlijden van Sef Hoenjet, red.)

tekst: Odin Wijnhoven