,,Moet je je voorstellen dat met carnaval drie spelers zeggen: ‘sorry trainer, maar ik ga niet mee op trainingskamp’.” We zitten op het terras van café In de Tenne Kan. De zaak van oud-MVV’er Willy Brokamp in het centrum van Maastricht. Vanderbroeck heeft een groot plakboek meegenomen. Hij kijkt naar een krantenartikel uit het seizoen ’86-’87. Zijn eerste jaar bij de selectie. Hij is doorgestroomd vanuit de jeugd en dankt zijn plek in het team aan een relletje. Hij leest hardop: ,,Ah, hierzo. Marcel Adam, Jean Maas, Roland Laenen en Ron Schoens.” Het zijn volgens het artikel de spelers die het vertikken Maastricht tijdens carnaval te verruilen voor een trainingskamp in het Zeeuwse Zoutelande. Vanderbroeck nuanceert: ,,Het zat eigenlijk zo. We hadden met z’n allen besloten om niet te gaan. Ik zat daar als joonk menneke bij. Toen puntje bij paaltje kwam trok negentig procent van de groep de keutel in en díe vier hadden zoiets van ‘sodemieter maar op, dit is wat we hebben besloten met z’n allen’.”
Uiteindelijk neemt Vanderbroeck de plaats van Marcel Adam in het team in. Op 7 maart 1987 maakt de tiener uit Pottenberg zijn debuut in de wedstrijd tegen Willem II. Klein van stuk moet-ie het hebben van zijn techniek, inzicht en behendigheid. En van een gezonde portie sjiet aon alles, zoals hij het zelf noemt. ,,Vanaf die tijd ben ik niet meer uit de basis geweest.” Tien dagen later maakt hij zijn eerste doelpunt in de met 4-1 gewonnen wedstrijd tegen NAC. Hij scoort dat seizoen nog zes keer en MVV eindigt op de vijfde plaats in de eerste divisie.

Vanderbroeck bladert door het plakboek en praat ronduit. Over trainer Frans Körver (ontzettend gedreven, maar geen trainer die veel tijd steekt in het opleiden en beter maken van talenten), over blessures (een scheur in zijn lies), over waarom hij MVV verliet (hij kreeg te weinig betaald), over de rivaliteit met Roda (zijn broer had een seizoenskaart bij MVV en is nooit naar een wedstrijd van Erwin bij Roda gaan kijken) en over waar hij de mooiste tijd heeft gehad (in Aken). Voor nu concentreren we ons op MVV.

De oud-MVV’er praat zelfverzekerd zonder arrogant over te komen. Bij hem thuis geen foto’s aan de muur uit zijn voetbalverleden. ,,Zo vol ben ik niet van mezelf. Daar ben ik te nuchter voor.” Hij oogt ontspannen en lacht veel. Ons oog valt op een vergeeld krantenartikel. Op 16 mei 1987 speelt MVV uit bij RKC. Eén van zijn mooiste doelpunten uit zijn carrière maakt Vanderbroeck al in zijn eerste seizoen. Hij noemt het zelf zijn mooiste goal ever. ,,Ik vind het zo jammer dat ik die goal nooit terug heb kunnen zien. Het is heel lastig uit te leggen hoe dat ging. Het was in ieder geval zo dat het hele stadion voor mij stond te klappen.” De krant noemt het een schitterende goal en schrijft dat de bal vanuit een onmogelijk hoek in het doel werd geschoten. Vanderbroeck: ,,Ik kwam van links. Keeper Peter Gerards ging ik voorbij en ik kwam te ver uit bij de achterlijn. Dus ik kon ‘m er niet in schieten. Ik moest terugkappen. Toen kwam Gerards weer aan. Ik omspeelde ‘m weer. Iedereen dacht dat ik ‘m breed ging
geven. Maar ik stiftte ‘m eigenlijk over Gerards en nog twee spelers en die bal plofte zo in de kruising. Het hele stadion was verbaasd.” Hij wordt er naar eigen zeggen jaren later nog steeds op aangesproken. ,,Stond ik in de Struys. Komt er een man naar me toe. Zegt-ie: ‘Nog bedankt hè voor die goal bij RKC. Je weet wel. Dat was de allermooiste goal die ik ooit gezien heb.’ Ik zeg: ‘daar heb je ook nog gelijk in ook’, ha ha. Dat die man zich dat nog kon herinneren. Dus als je die goal ooit ergens op beeld kan krijgen, koop ik ‘m met alle plezier.”

In zijn tweede seizoen promoveert Vanderbroeck met MVV. Tijd voor een groot promotiefeest in Maastricht zou je zeggen. Nou ja groot… Vanderbroeck: ,,Het was een beetje… Ja, zoals dat was in die tijd. Een beetje summier. Als dat nu zou gebeuren loopt heel Maastricht uit. Maar desalniettemin… We hadden een fantastische groep. Heel veel jongens uit de regio. Heel veel clubs hadden dat natuurlijk, maar dat maakte het wel speciaal. Wij dronken na iedere thuiswedstrijd ook echt een stevig potje bier hè. Gingen we met z’n allen de stad in.”
MVV promoveert via de nacompetitie. ,,Toen had je nog poules. De Graafschap, Vitesse, RBC en wij. De eerste tegen Vitesse verloren we en daarna hebben we alles gewonnen. Toen waren we de voorlaatste wedstrijd al gepromoveerd.” Hij gaat verder: ,,Uit bij RBC waren heel veel supporters uit Maastricht. Dat bracht toch wel wat druk met zich mee. Het was snikheet. Speelden we op zo’n bietenveld. Toen had je niet van die biljartlakens zoals nu.”
RBC komt met 1-0 voor. Hans Vincent trekt de stand gelijk en maakt daarna ook nog de 1-2. Frank Verbeek tekent voor de 1-3. ,,Toen die ontlading na het fluitsignaal. Al die Maastrichtenaren het veld op. Al je vrienden. Die jongens waar je me gespeeld hebt. En bij De Geusselt stond iedereen op je te wachten.”

In het plakboek zien we iets verderop een advertentie uit de krant. Het is de uitnodiging voor het promotiefeest. De tekst luidt: ‘Vanavond 19.30u feest in De Geusselt. MVV EREDIVISIE! Alles MVV’ers tussen de 1,67 en de 1,95 hebben er voor geknokt!’. Met daaronder een foto van Vanderbroeck naast de boomlange Reginald Thal. ,,Lachen hè”, zegt-ie terwijl hij naar de foto kijkt.
Een seizoen later ontvangt MVV Ajax, PSV en Feyenoord in De Geusselt. Thuis winnen de Maastrichtenaren met 1-0 van Feyenoord en spelen ze met 1-1- gelijk tegen Ajax. Toch is het tot aan het eind spannend. Vanderbroeck: ,,In de eredivisie heb ik maar drie keer gescoord.”
Een cruciale wedstrijd dat seizoen is de derby tegen Roda JC. ,,Als zij wonnen, speelden ze Europees. Als wij wonnen, waren we veilig. Stampen jong. Twee rode kaarten. Robbie (Delahaye, red.) scoorde de 2-1. Dat was geweldig. Die wedstrijd kan ik me nog wel herinneren.

Na zijn periode bij MVV speelt Erwin Vanderbroeck voor STVV in het Belgische Sint-Truiden, VVV-Venlo, Roda JC, Alemannia Aachen en SV Eupen. Vanderbroeck woont in Maastricht en is tegenwoordig accountmanager bij Mediahuis Limburg.

Tekst en foto's: Sjoerd Duijkaerts